بیوتین ویتامینی است که به مقدار کم در بسیاری از غذاها وجود دارد.
نام های دیگر آن، کوآنزیم R، ویتامین B7، ویتامین H و فاکتور W میباشد.
کمبود بیوتین ممکن است در بارداری، تغذیه با لوله در طولانی مدت، سوء تغذیه و کااهش وزن سریعبه وجود بیاید.
البته به نظر میرسد سیگار نیز از جمله عواملی باشد که در کمبود بیوتین نقش داشته باشد.
معمولاً بیوتین به صورت مکمل (خوراکی یا تزریق) در مواردی مانند ریزش مو، شکستگی ناخنها، التهابات پوستی در نوزادان،
دیابت و در افسردگی متوسط و همچنین سایر موارد کمبودی که نام برده شد، تجویز میشود.
عملکرد بیوتین
بیوتین یک قسمت مهم در آنزیمهای متابولیز کنندهی چربی، کربوهیدرات و سایر مواد مغذی است.
کمبود بیوتین
معمولاً کمبود بیوتین بسیار کم دیده میشود؛ اما در افراد معتاد به الکل،
کسانی که در فرهنگ غذاییشان سفیدهی تخم مرغ را خام و به مقدار زیاد میخورند،
نوزادانی که دچار درماتیت پوستی (seborrheic dermatitis) هستند
و افرادی که بخشی از وعدهشان را حذف کردهاند، ممکن است دیده شود.
بیوتین در سفیدهی تخم مرغ به طور باند شده با مادهای است که مانع از جذب آن میشود؛
لذا در افرادی که در طولانی مدت سفیدهی تخم مرغ را به صورت خام استفاده میکنند
(خوردن دو سفیده تخم مرغ و یا بیشتر در روز در طی چندین ماه)،
کمبود بیوتین دیده میشود. اما اگر تخم مرغ به صورت پخته خورده شود،
این مشکل در طی فرایند پخت از بین میرود و به راحتی قابل جذب میشود.
معمولاً آزمایش خاصی برای تشخیص کمبود آن در بدن وجود ندارد و آنرا اغلب از روی علائم کمبود، شناسایی میکنند.
میزان مناسب بیوتین به عوامل متفاوتی از جمله سن بستگی دارد.
تا به حال اطلاعات خاصی برای تعیین مقدار مناسب آن در دست نیست و مقدار توصیه شده روزانه (RDA) برای آن وجود ندارد.
ولی میزان کافی دریافت (AI) آن جهت جلوگیری از کمبود آن اعلام شده است.
میزان کافی دریافت در نوزادان صفر تا ۱۲ ماه، ۵ تا ۶ میکروگرم، کودکان ۱ تا ۳ سال ۸ میکروگرم،
کودکان ۴ تا ۸ سال، ۱۲ میکروگرم، ۹ تا ۱۳ سال، ۲۰ میکروگرم، ۱۴ تا ۱۸ سالگی ۲۵ میکروگرم،
۱۸ سال به بالا و بالغین و بارداران ۳۰ میکروگرم و در زمان شیردهی ۳۵ میکروگرم میباشد.
ولی بهتر است فراموش نکنیم خوردن محصولات طبیعی از کلیهی گروهها به میزان کافی میتوان
در برآورد نیاز روزانهمان به بیوتین مفید باشد.
درباره این سایت